sabah.
Gökyüzü masmaviydi, yalnız sabah gördüğüm...
En az deniz kadar, yalnız sesin duyduğum...
Ağlamaklıydı sesi...
Ve titrek, sabah ayazı yemiş gibi...
Nemliydi, bilirim, hiç görmediğim gözleri..
-Of, dedi...
Ne oldu, dedim...
-Hiç, ne olsun, dedi..
Bırak her şeyi gel, dedim...
-Olur mu, dedi...
Hepsi hepsi bir tabak daha koyarız masaya, dedim...
-Gerek yok, dedi...
Neden, dedim...
-Aynı tabaktan yeriz, dedi...
Bir daha sevdim...
İşte o günden beri mükerrer sevdâlara gebe günlerim...
Müebbet aşklara yorgan serer gecelerim...
Hep o yangının sıcaklığında bedenim...
Hep o sadâkatin gölgesinde yüreğim...
Ben çok laf ettim...
Ama o hep dinledi...
O bir kelâm etti...
Ben iki kez sevdim...
